محیط کشت دهیدراته

یک محیط کشت مایع برای انجام تست سریع ONPG جهت تشخیص فعالیت آنزیم بتا-گالاکتوزیداز در باکتری‌ها. این تست برای تمایز کلیفرم‌های لاکتوز مثبت از لاکتوز منفی‌های دیررس کاربرد دارد.

یک محیط کشت انتخابی و افتراقی که برای جداسازی Burkholderia cepacia complex از نمونه‌های تنفسی بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک استفاده می‌شود.

یک محیط کشت استاندارد که برای کشت و نگهداری قارچ‌ها، به ویژه برای تحریک و مشاهده تولید اسپور (sporulation) و ساختارهای تولید مثلی آن‌ها استفاده می‌شود.

یک محیط کشت مایع که با نام Antibiotic Assay Medium No. 13 نیز شناخته می‌شود و برای آماده‌سازی اینوکولوم ارگانیسم تست (مخمر) جهت استفاده در سنجش بیولوژیکی نیستاتین به کار می‌رود.

یک اصطلاح عمومی برای یک محیط کشت پایه که مواد مغذی لازم برای رشد میکروارگانیسم‌های غیر سخت‌رشد را فراهم می‌کند. می‌تواند به شکل مایع (براث) یا جامد (آگار) باشد.

یک محیط کشت نیمه جامد که برای تشخیص توانایی میکروارگانیسم‌ها در تولید آنزیم خارج سلولی ژلاتیناز استفاده می‌شود. این یک تست بیوشیمیایی کلاسیک برای شناسایی باکتری‌ها است.

یک فرمولاسیون استاندارد از نوترینت براث که مطابق با الزامات AOAC International (انجمن شیمی‌دانان تحلیلگر رسمی) برای استفاده در روش‌های آزمون میکروبیولوژیک رسمی تهیه شده است.

نسخه گیاهی محیط کشت نوترینت براث بدون نمک با pH 6.9. این محیط کاملاً فاقد ترکیبات حیوانی و کلرید سدیم است.

یک نسخه غنی‌تر شده از نوترینت براث که حاوی غلظت بالاتری از پپتون (۱٪) است. برای کشت میکروارگانیسم‌هایی که به مواد مغذی بیشتری نیاز دارند یا برای کاربردهای استاندارد مطابق با IP و BIS استفاده می‌شود.

نسخه گیاهی محیط کشت نوترینت براث که در آن تمام ترکیبات با منشأ حیوانی با معادل‌های گیاهی یا میکروبی جایگزین شده‌اند.