دی-زایلوز – D(+)XYLOSE

دی-زایلوز (D-Xylose) یک پنتوز (قند پنج کربنه) است که جزء اصلی همی‌سلولز در دیواره سلولی گیاهان (چوب) می‌باشد. در کشت بافت گیاهی، زایلوز معمولاً به عنوان منبع انرژی ضعیف عمل می‌کند و رشد را کند می‌نماید، اما کاربرد تحقیقاتی خاصی دارد: **القای تمایز آوندی (Xylogenesis)**. افزودن زایلوز به محیط کشت باعث تحریک سلول‌های پارانشیمی برای تبدیل شدن به عناصر آوندی (تراکئیدها) می‌شود که مدلی عالی برای مطالعه چوبی شدن است. همچنین در سیستم‌های انتخاب ژنتیکی (Negative selection) برای حذف سلول‌هایی که قادر به متابولیسم زایلوز نیستند، استفاده می‌شود.

کاربردها و مصارف

• تحریک تمایز سلول‌های آوندی (Tracheary element formation).
• مطالعه بیوسنتز دیواره سلولی و لیگنین.
• استفاده در محیط‌های کشت انتخابی.
• منبع کربن ثانویه.

نکات ایمنی

• حلالیت: در آب بسیار محلول است.
• ایمنی: ایمن است.
• نگهداری: در جای خشک.